Kolor - niekolor czyli pokochać czerń...

Niektórzy twierdzą, że to nie jest kolor.
Nie wyszczupla, w czerni sprawiasz wrażenie zmęczonej, postarza, jest niebezpieczna, bo źle się  kojarzy,
jest nudna i nie jest kolorem uniwersalnym. Same wady! Co takiego jednak w sobie ma, że kobiety jednak ją uwielbiają?
Projektanci lansują co sezon inny kolor, sami ubierają się tylko na czarno.
Stylistki radzą - pozbądź się czerni, postaw na kolor  a same w niej występują.

Czy kobieta  50+  powinna unikać czerni, może całkowicie z niej zrezygnować 

a może tylko ograniczyć i ożywić ją kolorem? 

Jakie jest Wasze zdanie?

/z cyklu - pokochać kolor /

..................................CZERŃ....................................................

nie wyszczupla - nie szkodzi, mnie to nie przeszkadza
sprawiam wrażenie zmęczonej - jak się nie wyśpię i  nie odpocznę to nawet kolor nie pomoże
postarza - powinien pomóc makijaż, w wieku 50+ delikatny, dyskretny to konieczność nawet przy kolorach
również kolorowy dodatek koło twarzy da dobry efekt
jest nudna - dla mnie nigdy nie jest nudna

Należę do tych co lubią czerń w rozsądnych granicach, nie za dużo, nie za mało.
Mała czarna to podstawa mojej szafy /pisałam o niej tu klik/.
Czarny total look też mi się zdarza zwłaszcza w okresie zimy i świąt.
Najlepiej lubię czerń z mocnym kolorem, spokojnym beżem i bielą.
Oczywiście alternatywą dla MC może być granat, szarości albo czerwień, a na lato biel.
Ja cały czas szukam idealnej dla siebie sukienki granatowej, która w wielu zestawach zastąpi czerń, nie jest to łatwe, jednak najprościej kupić sukienkę czarną.  Moja granatowa sukienka / tu klik/ jest z lnu a ten się gniecie więc nie zawsze się sprawdza.

Moja przygoda z czernią zaczęła się w 1985 roku.
Tak, pamiętam dokładnie, bo data wiąże się z pewnym bardzo ważnym wydarzeniem w moim życiu.
 Czerń do tej chwili zarezerwowana na żałobę wyszła na ulicę i pokochało ją wiele pań, zwłaszcza tych młodszych,
starsze były w tych latach do niej uprzedzone, źle się kojarzyła.
Zobaczyć kogoś całego w czerni już nie oznaczało czegoś złego.
Moje pierwsze czarne rajstopy, czarna robiona na szydełku bluzka w połączeniu z czerwona spódniczką.
Skórzana kurtka, spódniczki , spodnie i buty, coraz więcej było czerni.
Do tej pory nie miałam czarnych rzeczy, był brąz i granaty.
Od tej przełomowej dla mnie daty cały czas czerń obecna jest w mojej szafie,
raz więcej raz mniej, bo w modzie, tak jak u mnie, zaczęły się fazy na czerń.
Cała na czarno i w połączeniu z kolorami ale przecież przez tyle lat to się musiało dziać ha!ha!
Oczywiście napisałam tu o mojej przygodzie z czernią, odczucie innych osób może być całkiem inne.

 A Wy co sądzicie? Lubicie czerń czy jej unikacie?

U mnie na wiosnę nie będzie zbyt dużo czerni ale jednak będzie.

Moja szafa po wiosennych porządkach - dużo koloru, bieli  i trochę czerni.

A dzisiaj

nowa kurtka z materiału imitującego skórę, fason ramoneski, ma ciekawy kolor.
Z czarną sukienką ale pasuje do wielu innych rzeczy z mojej szafy między innymi do czerwonej spódniczki, czy do sukienki w kwiaty.

 Mam na nią wiele pomysłów.

Nie jest świecąca tak jak wyszło na zdjęciach, to efekt lampy błyskowej.

Okulary to konieczność, mocno świeciło słońce / w okresie wiosny i lata nie rozstaje się z nimi, zawsze mam w torebce/.
Dodałam apaszkę z Milanówka, bo ciepło ale nie do przesady /o apaszkach pisałam tu klik/.

Ponieważ niedziela była piękna więc jasne dodatki.
 Mała torebka - kuferek, bo tylko na spacer.

W parku  mało zieleni.

Drzewo jeszcze liści nie ma.

Na balkonie bratki.

Pierwsze oznaki wiosny w parku.

Pozdrawiam wiosennie !

Witać wiosnę z takim przystojniakiem to sama radość.

Taki kawał zrobiły mi Google.

  

Czerń w wydaniu wieczorowym.

 

sukienka-Dana Collection
kurtka-butik
naszyjnik-I am
torebka-kuferek-Mahel /tu klik/
buty-Embis
okulary-Vision Exspress