Sopot, Gdynia czyli wspomnień z wakacji ciąg dalszy...

Wspomnień czar

Lato jeszcze trwa, dzisiaj kolejny słoneczny i ciepły dzień a na blogu  wspomnień z wakacji ciąg dalszy.

/post z cyklu - Piękna nasza Polska cała/

Sopot

Leży pomiędzy Gdańskiem a Gdynią, wnosząc do atmosfery Trójmiasta romantykę  secesyjnej zabudowy, dzikość górzystych plenerów i barwną tradycję uzdrowiska zwanego niegdyś "Riwierą Północy".

Sercem Sopotu jest od zawsze trasa od ruchliwej i barwnej ulicy Bohaterów Monte Cassino do Skweru Kuracyjnego i osławionego mola.

Ostatnie promyki słońca.

Molo nie załapało się na foto.

Plaża i te białe parasole, urocze widoki.

Najsłynniejszy hotel w Trójmieście.

Sopot nocą

Tak, głównie spacerowałam po Sopocie nocą /no może raczej bym powiedziała - do późnych godzin wieczornych/.
W tych godzinach Sopot tętni życiem.

Gdynia

To najmłodsza część Trójmiasta. 

Jest biała i świetlista, nawet w pochmurne dni jaśnieje bielą domów, ulic i nabrzeży.

I stało się, dzień w Gdyni  był pochmurny i deszczowy. Jeden jedyny w tygodniu /to była  niedziela/.

Gdynia-Orłowo

Przy takiej pogodzie widoki kiepskie, morze szare i niebo też szare.
Wielki plus - nie pada!

Biało-szare molo o długości 250 m. a na jego końcu, po prawej nasza wesoła gromadka.

Paski nadal mnie nie opuszczają, humor też, najważniejsze, że jestem w świetnym towarzystwie.
Bawię się wyśmienicie. Od śmiechu i pogaduch aż mnie "szczęki bolą".

Domek Żeromskiego

W tym domku przebywał w latach 20 Stefan Żeromski.
Pięknie odrestaurowany dziś jest siedzibą Towarzystwa Przyjaciół Orłowa. Mieści się tu muzeum  i kawiarnia. 

Można tu oglądać pamiątki związane z pisarzem oraz niewielkie wystawy.

Można też napić się pysznej kawy, zjeść lody albo ciacho.
Bardzo klimatyczne wnętrze, chciałam Wam je pokazać,  zdjęcie z netu, głupio było zakłócać spokój przebywających tam gości robiąc zdjęcia.

/zdjęcia z netu/

My po kawie wyruszyliśmy dalej /właśnie zaczęło padać/.

Marina Gdynia  przystań jachtowa. 

To prawdziwy raj dla żeglarzy.

Mój żeglarz musiał mi pokazać /nawet w deszczu i prawie po ciemku/ miejsce, z którego w latach 80-tych  wyruszał na "podbój świata". 

 Zdjęcia mało wyraźne, bo po ciemku i z komórki. Wiało, lało i głowy urywało...

Pozdrawiam! Do następnego!